Zagor'un Öfkesi

Resimde de görüldüğü üzere, Zagor sinirli bir adamdır. Özellikle de belirli bir kişiye sinirlenir en çok. Kendisini tahmin etmek zor değil, Çiko. Biz tam "Gücü Çiko'ya mı yetiyor mu adamın?" diye söylenecek iken, şansımıza bir düşman çıkıyor Baltalı İlah'ın karşısına. Bir anda belanın içinde buluveriyorlar kendilerini Zagor ve Çiko. Çiko'nun en ufak hareketine sinirlenip küfrü basan, kızılderili, özellikle de Mohawk genç kızlarının sevgilisi, Mohawk'ın yeni yetme savaşçılarının ise idolü olan Zagor, en azılı düşmanlar karşısında soğuk kanlılığını koruyor. Zagor'u yakından tanıyanlar bu konu hakkında yorum yapmaktan kesinlikle sakınıyorlar. Yoksa Zagor düşmanlarına değer mi veriyor? -Bu tip sorulara girerek saçmalamanın limitini zorlamak istemiyorum aslında ama...- Ne diyorduk, Zagor değer mi veriyor düşmanlarına?

Gerçekten çok örnek var bu konuda. İki yumrukta düşmanlarını yere seren Zagor Tenay, düşmanlarının yerde sürünen hallerine çok acır özellikle. Genelde yerde sürünür düşmanları. Ve "Kalbim sıkıştı Zagor, yardım et. Zagor... Bir el uzat da şu bana attığın baltanın yarasını saralım." şeklinde tepki verir Zagor'un sahtekar beyaz düşmanları. Ardından da Türkiye İstatistik Komisyonu'nun verilerine dayanarak söyleyebileceğim, her 5 düşmanın 3'ünde, aynı numarayı yer Zagor. Gözlerine kum atar düşmanları, bu Zagor'a en fazla 10 saniye kaybettirir, düşmanının hapis yerine eşekler cenneti veya gökyüzünün o güzel çayırlarına boylamasına sebep olur. Aynı zamanda bu kum numarası veya ufak bir Derringer (o kadın silahları vardı hani.) çıkartma numaraları, dahiyane senaristlere ve çizerlere macerayı 5-6 sayfa uzatmak için önemli bir fırsattır. Ama gönül ister ki her düşman böyle bir kelek yapmasın, bir kere onurlu bir adam gelsin Zagor'un karşısına. Nerde...

İşte, Zagor düşmanlarına güvenir. "Gel bakalım Mohikan Ahmet, yaranı saralım; Gel sana şifalı ot getirdim Sayid Jarrah, hele gel de sürelim." şeklinde yardım eder belirttiğimiz gibi. Sever O'nları, hapisanelere göndermek için fırsat kollar. Yukarıda anlattığımız nankörlükler yüzünden de boşa gider sevgisi. Sevgilileri tarafından aldatılmadığı kadar düşmanları tarafından aldatıldığı için Zagor, (doğal olarak) gerçek hayatındaki en önemli dostu Çiko'ya bile arada sırada tafra yapar. Bu afra tafralar Çiko'yu canından bezdirse de, gidecek yeri yurdu olmayan Çiko Felipe Cayetano Martinez ve Gonzalez, Zagor'un yanında kalmaya devam eder. Ne etsin garibim...

Zagor'un öfkesi de böyledir. Kimi zaman komikliklere, kimi zaman Abenaki kızılderililerine olduğu gibi üzücü olaylara yol açar. Ama O'nu sevenler, öfkesi ve sevgisi, hataları ve doğrularıyla sevmişlerdir. Ve bu sevgi, bir anlık sinir krizleri ile yıkılacak kadar boş bir sevgi değildir. (Denilir ve yazı mutlu son ile biter.)